CHP’DE SİYASETİN SEYRİ

CHP için İzmir; Türkiye’ye ışık tutan, örnek bir ildir.
İzmir örgütlenmesinde ve aday belirlemesinde yapılacak hatalar kentin iç
dinamiklerini bozacak ve partiye gönül verenleri incitecektir. Bunun için İzmir
siyasetinde emeği geçen, örgüt anlayışını benimseyen insanlara, kadrolarda yer
verilmesi üyelerin gönülden çalışmasına yol açacaktır.

Siyasal partilerin amaçlarına ulaşmakta örgütlenme yöntemi
önemlidir. Tarihe göz atacak olursak, partiler için tek örgütlenme modeli
yoktur. 18. yüzyıldan itibaren giderek gelişen en aktif örgütlenme modelleri olarak
karşımıza “Kadro Partileri ve Kitle
Partileri” olarak iki örgütlenme yöntemi karşımıza çıkıyor. Yetkilerinin
tek elde toplandığı Monarşik Yönetimlerde, örgütlenme modelleri ‘komiteler’ şeklindeydi. Bu dönemde Parlamento’nun
işlevi olmadığı için, seçmenlerle yöneticiler arasında bir iletişim ve temsil
gereği yoktu. 19. yüzyıldan itibaren sosyal düşüncelerin gelişmesiyle
Sosyalizm, Marksizm ve İşçi Sınıfının örgütlenme gereği ortaya çıkmıştır. Geniş
bir tabana dayanarak siyasi parti örgütlenmesi geliştirildiği için örgütlenme
modeli büyük bir değişim göstermiştir. Komiteler yerine hücreler, ocaklar ya da
farklı birimler kurulmuştur. Örgütlenme aşağıdan yukarıya doğru sıkı ve yoğun
biçimde geliştirilmiştir. Faşist partiler de milis yoluyla kitlesel bir
örgütlenme gerçekleştirmiştir. Bu da gösteriyor ki, siyasal partiler amaçlarına
ulaşmakta farklı yöntemler izleyebilirler. Partiler için tek örgütlenme modeli
yoktur. Her parti kendi siyasal, toplumsal ve ideolojik amaçlarına uygun kendi
yöntemini geliştirir.

Ben, 1983 yılından itibaren sosyal demokrat örgütlenme
yapısı içinde birçok gönüllü görev üstlendim. O yüzden bu değerlendirmeleri
yaparken örgüt yöneticiliği kadar gönüllü üyelik penceresinden de
bakabiliyorum.

Cumhuriyet Halk Partisi’nin ikinci kuruluşu olan 1992’den
itibaren yaklaşık 18 yıl, kadro partisi anlayışı hakimdi. Her ilin söz hakkına
sahip olan görevlisi(leri) vardı. Onlar komiteler halinde halka danışma
ihtiyacı duymadan kendileri seçip kendileri yönetiyorlardı. Bu yüzden
Cumhuriyet Halk Partisi 18 yıl boyunca iktidar olmaktan uzak, partiyi sağ
şeride mahkum eden, bir anlayışla sadece ana muhalefet görevinde kaldı ki zaten
hedef de oydu sanırım.

Sayın Kemal Kılıçdaroğlu ile birlikte örgütlenme yeni bir
ivme kazansa da eski alışkanlıklarından vazgeçmeyen bir yapı hala varlığını
sürdürmektedir. Partinin enerjisini kendi amaçlarına kullananlara,  kendilerine güç sağlamak için Vesayet(*) yöntemiyle siyaset yapanlara,
partinin genel çıkarlarını hiçe sayarak, “Benim
dediğim olsun. Ben şu göreve geleyim yoksa istifa ederim” diyenlere,  parti içerisinde hala varlığını
sürdürmelerine şaşkınlıkla bakıyorum. Artık
küçük olsun benim olsun anlayışına sahip insanların parti üzerinden ellerini
çekme zamanı gelmiştir. Vekil olanların vekillik görevini, belediye başkanı
olanlar belediye başkanlığı görevlerini, örgütün başında bulunanlar da iç
dinamikleri dikkate alarak görevlerini ifa ederlerse, emin olun iktidar olma
hedefi daha yakınlaşır. Her seçilen örgütü kendine göre dizayn etmeyi bıraksın
artık. Herkes talip olduğu görevi layıkıyla yapsın yeter. Bu durum genel
merkezin elini güçlendirecektir.

Son söz olarak; “Türkiye’nin
gözü kulağı İzmir’de iken bu yanlışlara, siyasi diretmelere gerek yoktur.
İzmir’in kaybı Türkiye’deki her CHP’liyi incitecektir.”

DİP NOT:Vesayet: Görünürde
demokratik olan seçimle gelen ve giden iktidarların olduğu, ancak asıl
iktidarın başka odakların elinde olduğu rejim modelidir.