DOSTUM VAR!

Adem ile Havva'dan bu yana insanlık arasında mutlaka bir bağ
kurulmuştur

Bunlardan ilki anne, baba ve evlat yani aile 

Sonra akraba sonra komşu. Sonra bireysel olarak iş yerinde
iş arkadaşı,okulda okul arkadaşı mahalle de mahalle arkadaşı, uzun lafın kısası
her bireyin bir araya geldiği her yerde arkadaşlıklar oluyor. Kimisi ile yakın
bağlar kurulur, kan kardeşi, ahiretlik
deriz ve DOST deriz.

Dost ile arkadaş arasında ki farklar bir hayli fazladır.

Sırrını paylaşırsın, beraber yersin, beraber içersin. Küsersin
ama uzun sürmez barışırsın.

İşte bu birlikteliklerle ya ölünceye kadar ya da çıkarlar
söz konusu olana kadar yaşamlarımızı sürdürür gideriz. .

İnsanoğlunun fıtratından olsa gerek yada çiğ süt emdiğinden
olsa gerek fitne, fücur fesatlık kelimesini çok fazla hissiyatımızda var
olduğundan sanırım

“Ahir zamanda babana
bile güvenme” cümlesini kullanırız. Vicdanen, manen çok acı bir cümle.

Herkes kendine göre haklı olabilir.

Ama inandığımız kişinin hiç beklemediğimiz bir tavra girmesi
insanı derinden yaralar.

Konuşur, yazar hakkını helal etmez vs.

Bunlar yaşamda karsılaştıklarımız acı ama gerçekler. .

İnsanoğlu kendini hiç ölmeyecek gibi hisseder. Kendini haklı
çıkarmak ister üstüne üstlük hakkımı helal etmiyorum der. .

İnsan ölümlü dünyada mutlaka ölecek çünkü bu dünya da kimler
geldi kimler geçti.

Hayata bakış açımız keser gibi tek tarafa yontma şeklinde
değil, testere gibi bir oyana bir buyana yontacak şekilde olmalı. .

Ez cümle;

Kısa günün kârını
düşünüp uzun zamanların kârından olmamalıyız!

Hayvanlardan bir
farkımız konuşuyor olabilmemizdir. Lütfen empati yapalım ve konuşalım.

Sevelim sevilelim
kimseye kalmaz dünya