Yoksulluk arttı, vatandaşlar evsiz kaldı: Ucuz pansiyonlarda kalamayanlar otogarda konaklıyor!

Ankara’da, geçim sıkıntısı nedeniyle kiralık ev tutamayan ve bir pansiyonda dahi kalacak bütçesi olmayan vatandaşların Ankara Şehirler Arası Otobüs Terminali’nde (AŞTİ) konakladığı öğrenildi. 

Nefes'in haberine göre; geçim sıkıntısı çeken ve kira ödeme durumu olmayan vatandaşlar, Ankara'da AŞTİ'de konaklıyor. 

AŞTİ'de yaklaşık 70 kişi konaklıyor. Bu kişiler arasında; emekli maaşıyla geçinemeyen emekliler, icralık olanlar, iş bulma umuduyla başkente gelenler ve eşinden gördüğü şiddetten kaçarak hayatı yeniden başlamaya çalışan kadınlar var. 

"Devleti göremiyorum"

Eşinden gördüğü şiddet nedeniyle boşanan 37 yaşındaki Nazlı Yaylagül, yeni bir hayat kurmak için Yozgat’tan Ankara’ya geldiğini belirterek; "Kadın sığınma evinde 6 ay kaldım. Sonra hayata yeniden başlamayı, iş bulmayı denedim, olmadı. 14 yaşındaki çocuğuma bakamadığım için sevgi evinde. Yanına gitmeye yol param yok. Sosyal yardım diye 1000 lira verdiler. Devleti göremiyorum” dedi.

"Yıllarca ülkeye çalıştım vaziyet bu"

66 yaşındaki işçi emeklisi M.Ç., 2015’te emekli oldu. En düşük emekli maaşı olan 16 bin 881 lirayla hayatta kalmaya çalışan M.Ç., 10 yıldır pansiyonlarda ve parası yetmediği durumda ise terminalde konaklıyor.

M.Ç., “14 gün boyunca günlüğü 600 lira olan pansiyonda kaldım. 8 bin 400 lira ödedim. Maaşımı almaya iki haftadan fazla vakit vardı, mecburen pansiyondan ayrıldım. Şimdi terminalde konaklayarak ay sonunu getirmeye çalışıyorum ama para yine uçup gitti. Burada bir bardak çay 40 lira, alamıyoruz. Hayırsever bir çay ocağı sahibi var, evsizlere 10 liradan çay veriyor. Barınma evine başvurmuştum ancak emekli maaşım olduğunu öğrenince kabul etmediler” dedi.

AŞTİ’nin karşısında bulunan holding binalarını işaret eden M.Ç., “Para onlara gidiyor. Ben yıllarca bu ülkeye çalıştım ama vaziyet bu” diye konuştu.

"Çamaşırlarımızı tuvalette yıkıyoruz"

Bolu’dan başkente iş bulma umuduyla gelen D.K.A. ve eşi Y.Ö., altı aydır terminalde konaklıyor. D.K.A., “Bütün yetkili kurumlara gidip başımızı sokacak ev ve iş istedik. Elimizden tutan olmadı, 1000 lira yardım verip gönderdiler. Bana ‘kalacak yerin yoksa kadın sığınma evine git’ dediler. Eşim ne olacak? Biz 80 kilo olan insanlardık, sokakta kaldığımdan beri 60 kilolara düştük. Bir hafta yemek yemediğimiz zaman oldu. Çöpten ekmek yedik, yine de dilenmedik. Çamaşırımızı bile terminaldeki tuvalette yıkayıp bankların üstünde kurutuyoruz” ifadelerini kullandı.