17 VE 25 ARALIK’TAN GERİYE KALAN

17 Aralık
2013 sabah saatlerinde başlayan bir operasyon dalgası içine bakan oğullarını,
işadamlarını, bürokratları, banka idarecilerini önüne katıp gitgide büyüyen bir
tsunamiye dönüştü. Eski Çevre ve Şehircilik Bakanı Erdoğan Bayraktar’ın oğlu
Abdullah Oğuz Bayraktar, eski İçişleri Bakanı Muammer Güler’in oğlu Barış Güler
ve eski Ekonomi Bakanı Zafer Çağlayan’ın oğlu Salih Kaan Çağlayan sabah
saatlerinde ansızın bir baskınla evleri aranarak gözaltına alındı. Gözaltılar
sadece bu isimlerle bitmedi.  Eski Halk
Bank Genel Müdürü Süleyman Aslan, İş adamı Ali Ağaoğlu, Fatih Belediye Başkanı
Mustafa Demir, İran asıllı Reza Zarrab ve muktedirlerin iddia konusu olan
ayakkabı kutuları. Akabinde ortaya ses kayıtları ve görüntüler saçıldı. İddia
edilen ses kayıtlarında kimler yoktu ki! Başbakan Tayyip Erdoğan’a kadar uzanan
bu tapeler insanı dehşete düşürmeye yetecek mahiyetteydi.

Neredeyse
her gün yeni bir ses kaydıyla uyanan seçim arifesindeki Türkiye’de artık
bir şeylerin değişmesi gerektiği fikri devinmeye başlamıştı. Son tahlilde
iktidarı elinde tutanlar ise bu olayları topyekûn montaj, dublaj, darbe
girişimi gibi sözlerle adlandırdı. “Denildi ki Müddei iddiasını ispatla
mükelleftir”; lakin bir iddianın gerçekliğini ortaya çıkarmak isteyen
savcılar, emniyet mensupları kısa zaman içerisinde görevden alınıp sürgün
edildi, etkisizleştirildi.  Söz konusu bakanlar:
Bayraktar, Güler, Çağlayan ve Egemen Bağış türlü ayak sürümelerine rağmen
istifa etti. İslam inancını ayaklar altına alan Bakara makara dolu sözler
çok çabuk unutuldu.

Tsunamiye
kapılan zatı muhteremler ayakkabı kutularıyla beraber böylesine güçlü
bir dalgadan canlarını ve de mallarını kurtardılar. Elbette Hükümet
bakanlarını, babalar oğullarını kolladı (babalık sevgisinden mütevellit)
oğullar da bu işlere baş koydukları diğerlerini. Dalganın üzerinden daha ferah
ortamlara akıp olanları bizler gibi özgürce şimdi medyadan takip ediyorlar.

25 Aralık
2013 ise İstanbul Cumhuriyet Savcısı Muammer Akkaş’ın başlattığı 2. Dalga
operasyon daha başlamadan bitirilerek bir nevi üstü kapatıldı, savcının
dosyadan derhal eli çektirildi.

Akkaş’ın şu
sözleri tarihe geçti “Hem başsavcılık üzerinden hem de adli kolluk üzerinden
yargıya açıkça baskı yapılmış ve mahkeme kararlarının uygulanması önlenmiştir.
Mahkeme kararlarını uygulamayarak sıralı amirler suç işlemiştir. Şüphelilerin
önlem alması, kaçması ve delil karartmasına imkân verilmiştir.”

Devletin
aygıtlarını elinde bulunduranlar böylelikle iddiayı takiple mükellef
olanın savcının görev yapmasını engelleyerek iddianın şekillenmesinin önüne
geçti. Vurgulanan cümle böylece eksilmiş oldu, dönüştürüldü. Ama iddia
edilmişti bir kere iddia neydi yeniden yüksek sesle tekrarlayalım. ÇIKAR
AMAÇLI SUÇ ÖRGÜTÜ KURMAK, YÖNETMEK, ÖRGÜTE ÜYE OLMAK, TEHDİT RÜŞVET VE NÜFUS
TİCARETİ, İHALEYE FESAT KARIŞTIRMAK, SUÇTAN KAYNAKLANAN MALVARLIĞINI AKLAMAK,
RESMİ BELGEDE SAHTECİLİK…

İddia sahipleri şimdi inlerinden çıkartılmakla tehdit
ediliyor. Dershanenin havuzuna akan musluktan kana kana içilseydi belki de bu
iş bu raddeye gelmeyecekti. Yeni suç örgütü gibi lanse edilen ve vakti
zamanında iktidarın payitahtını paylaşan ve paralel dedikleri cemaatle mücadele
böylece başladı.

İddia sahibi müfteri, iddiayı takip eden savcı ve polis
paralel isimleriyle anılarak toplumsal algının BİZ SUÇSUZ, MASUM, GÜNAHSIZ BİR İKTİDARIZ tavrında olumlanmasına
sebep oldu. Bu merhalede yerel seçimler türlü şaibelere rağmen kotarıldı.

Seçim öncesi ortaya
saçılan kirli çamaşırların bugüne uzanan kronolojisine yeniler eklenerek yeni
bir fasıla daha dâhil oluyoruz. Rüşvet yediği ve yolsuzluk yaptığı iddia edilen
eski bakanların hakkında düzenlenen ve gizli tutulan fezlekeler kurulacak
komisyondan aklanıp, yani suça dair hiçbir delil bulunmadığına dair oluşan
kararla yüce divan kapısı hiç aralanmadan bu olayda yaşamını uykuda geçiren bir
toplum için hiç de mühim olmayan siyasal meseleler rafına kaldırılmış olacak.