BAŞ... BAŞA... BAŞARILIYIZ

Başlık bir
tekerleme değil. CHP İzmir yerel yönetim seçimlerinde, elde ettiği sonuctan,
sorumlu olanlar göğüslerini gere gere “başarılıyız”
diyemiyorlar. Kekeliyerek kendi aralarında “baş başa başarılıyız diyerek” toplumu inandırmaya çalışıyorlar.

Şüphesiz
seçim sonuçlarını değerlendirirken ciddi verilerle hareket etmek gerekir. Ayrıca
verileri değerlendirecek düzeyde de matematik ve istatistik bilimine hakim
olmak lazım. Ben bahsettiğim her iki bilim dalını, bir uzmanlaşma eğitimiyle değilde,
eğitimim sırasındaki ders konularımdan öğrendiğim kadarıyla biliyorum.

 Bence İzmir seçimleri sonuçlarını
irdelemeden önce, adayların belirlendiği günün ya da gecenin sonunda, dillere
destan bir durum duyuldu. Parti kurullarını aşan hatta Genel Başkanı istifa tehdidiyle
hizaya getirip tüm isteklerini kabul ettiren İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı
Aziz Kocaoğlu’nun gücü ülke kamuoyunda zirve yaptı.

Yalnız,
cemaatin AKP’yi deşifresi ayyuka çıkmış, CHP çevrelerinde yeteri kadar
değerlendirilemeyen beklide yakıştırılamayan “cemaat sever”likle bir ilgisinin olup olmayacağı pek bilinemedi.
Ben bu konudaki görüşlerimi yine bu haber sitesinde “şifreler çözülüyor” adlı makalemde yansıtmaya çalışmıştım.

Belirttiğim
yazıda asıl konu bu “cemaat”
severlik olduğundan, o günden beri hayretler içinde değerlendirdiğim,
Kocaoğlu’nun bu “gözü kara”
çıkışıydı. Neye güvenerek bu pervasız çıkışları yapıyor, İzmir çukurunda
kendisinden başka güç tanımıyordu? Çünkü İzmir’de yaşadığımdan ötürü İzmir
belediyeciliği hakkında şahsen kendisi kadar iyimser değildim. Fakat sayın
Kocaoğlu’nun çok şanslı olduğu yolundaki “şehir
efsanesi”, AKP’nin çirkinlikleri deşifre edildikçe doğrulanıyordu. Seçimi
yüzde yüz kazanacak demeyelim de, yeni bir ad bulalım; kaybetme olasılığı “sıfır” olarak görülüyordu. Oy oranları
minimum % 60 miktar olarak ta AKP’nin iki katı olarak telaffuz ediliyordu. İzmir
hava alanında Genel Başkanı yolcu ederken “efendim
İzmir’in 30 ilçesi ve Büyükşehir Başkanlığı Pazartesi tamam” diyerek moral
şırınga etmeyi de ihmal etmedi. Peki olmadı…. Neden?

Değerlendirmelerim
siyasi olacaktır. Siyasi tespitlerimi de rakamlar desteklemektedir. Meraklıları
vurgu yaptığım noktaların rakamla desteklenip desteklenmediğini test
edebilirler.

CHP’si İzmir’de
Büyükşehirde belediyecilik adına başarılı olamamıştır. Aynı Sosyo-kültürel
yapıya sahip Aydın ve Muğla illerinde CHP’li belediyeler, başarılı olmuş ve oy
oranlarını da hatırı sayılır ölçüde artırmışlardır. Belirttiğim illerde
belediye başkanlarımız beş yıl önce de görevde olduklarından, başarıları oy
artışlarına ciddi oran ve miktarda yansımıştır. Bu gün CHP İzmir il başkanı
yerel seçim değerlendirmesini yaparken Bütünşehir olma durumunun kırsal oylarda
aleyhimize yansıdığını ifade etmeye çalışmakta. Peki Eskişehir Başkanımız
Yilmaz Büyükerşen ne yapsaydı. İç Anadolu’da AKP nin Sosyo-politik etkinliğine
rağmen, bu ildeki başkanımızın başarısına halk destek olmuştur. Üstelik ciddi
oy artışıyla birlikte. Eskişehir’de aday belirleme sürecinde kamuoyuna pek
yansımadı, ama Eskişehir İl Başkanı Temmuz ayında görevinden istifa ederek
Tepebaşı İlçesinde belediye başkan adayı olmak istedi. Yılmaz Hoca İl
Başkanının bu talebini komiteye anlatarak, İzmir gibi ayyuka çıkmadan parti
organlarında kabul ettirmediği gibi, AKP’de olan Odunpazarı İlçesini de
milletvekili Kazım Kurt’la kazandı. Demek ki başarı halk tarafından destek
görmektedir. CHP İzmir’i bu gözle hiç değerlendirmek istemedi. Oysa toplumda
değişim talebi çok yüksekti. Kamuoyu değerlendirmelerinde de Kocaoğlu’nun
istenirliği ikinci üçüncü sıralarda yer almaktaydı. İl Başkanı bu gerçeği Genel
Merkeze  anlatamadığı gibi, siyasi
davranış ve etik kurallara aykırı olarak diğer aday adaylarını hiçe saymış
mevcut başkanın taraftarlığını yapmıştır.

CHP
Bütünşehir yasasını iptal ettirmek üzere Anayasa Mahkemesi’ne götürürken İzmir
Büyükşehir Başkanı yasayı olumlu bulan CHP’de ki tek başkandır. Hatta basındaki
ve günlük söylemlerinde “Belediyenin 
etkinliğinin ve beğenirliğinin kırsalda yüksek olduğu”nu çok ciddi oy
alacağını vurguluyordu. Başkanın bu tezi doğrulanmadığına göre,  politik söylemi maksimize etmiş, diğeri de
toplumsal analiz ve değerlendirmeleri yanlıştır. Burda örgütlerin görüşleri
dikkate alınmadığından bir şey söylenemez. Genel Merkezi, İl Başkanının ve
Belediye Başkanın söylemleri yanıltmıştır.

İzmir seçimlerindeki diğer bir başarısızlık ta durup
dururken hiç yeri ve gereği yokken İzmir’deki toplumsal duyarlılıktan habersiz
hem İl Başkanının “cemaat sever”liği
hem de Büyükşehir Belediye Başkanının Gülen Cemaatinin Türkiye’deki en önemli
etkinliği olan Türkçe Olimpiyatları gösterilerine destekçi olması eleştirisine
ikinci kez daha çok destek olacağı söylemini tekrarlaması olmuştur. Rakip AKP
bunları sırtından silkelerken bizim “cemaat”
hayranlığımız tepkiyle karşılanmıştır.

Aday belirleme yöntemi artık parti
tabanında tepkiyle karşılanır boyuta gelmiştir. Bu durumun partililerin çalışma
şevkini kırdığı gibi eş dost ve ahbap çavuş ilişkileri bu seçimde partililerin
partisine oy arama gereği hissettirmemiştir. Başarılı belediye başkanlarına
görev verilmezken yakın arkadaş çevresinin başkan atanması rantçılık
dedikodularını ön plana çıkarmıştır.

Örgütün bunları duymaması görmemesi
halktan kopukluğun bir sonucundan çok, dediklerini başarmış kahramanlık
söylemleri, çok ciddi tepki yaratmış, partilileri de ne dertleri varsa
görsünler nefretine itmiştir. Baş başa başarılıyız da deseler, bu hazin sonucu
ancak bir olağanüstü kongre giderir. Bu yapıyla bu örgüt ne cumhurbaşkanlığı seçimini
ne de 2015 genel seçimlerini götürür.