SON KEZ ELVEDA

Nedenini bilmiyorum ama bugün her zamankinden daha çok
ihtiyacım var sana.

Bir tarafım eksik sanki. Senli olan yanım mı ? yoksa
sende olan parçam mı ? Anlayamadım .



Ben, bu gece inadına seni düşündüm, ellerini düşündüm, gözlerini düşündüm, bana
verdiğin mutluluğu düşündüm.

Mahçup bir edayla kapında buldum kendimi bir anda.

Sonra, istemeden seni bir başkasıyla düşündüm kıskançlık damarlarımda dolaştı
ve geri döndüm. Görmeliydin nasıl perişandım.

 

Kasvetli, iç sıkıcı bir sonbahar günüydü gidişi. Sana elveda
deyişimi hatırla buğulu gözlerimle sana bakışımı hiç unutma ömrünün sonuna
kadar. Çünkü ben bu gece tüm benliğimle yine gözlerimde yaşlarla o geceyi
düşündüm.

 

Ve ilk kez yalnızlığıma ağladım bu gece.

Ben artık onsuz yapabiliyorum dediğim günler boğazıma toz duman
olup yapıştı. Nedense tutamıyorum sensizliğin isyanını bugün. Damlıyor
gözyaşlarım. 

 

Kavgalarımızı, sorunlarımızı, her şeyi bir nedene bağladım da
bir tek sana veda edişimi bir nedene bağlayamadım .

Belki de bunun içindir bu denli  canımın acıması . Çok
sevdim diye mi kaybettim seni? Yoksa çok sevildiğim için mi ?

 

Bunu bize yapma deli kız deyişini anımsadım. Ben hala aynı
deli kızınım öyle ki şuan bile yağmur altında divane gibi dolaşıyor, hayatıma
bir yön vermeye çalışıyorum. Kuşları izliyorum. Onlarda yuvalarına sığındı
akşam karanlığı çöktüğünde.

Bir ben kaldım evsiz, yurtsuz.




Ben giderken ardımdan seni birgün arayıp bulacağım demiştin.
Sen bulamadın belki ama ben buldum ama geç buldum. Hayatını yoluna koymuş, mutluluğu
bulmuştun. Babalık sana çok yakışmıştı.

Yine gidiyorum. Son kez elveda sevgilim.