9 Eylül 1922 sabahı İzmir’e giren Yüzbaşı Şerafettin Bey’in müfrezesi Halkapınar’daki Tuzakoğlu Un Fabrikası önünde yoğun bir ateşle karşılaştı.
Fabrikadan açılan ateşte dört Türk askeri şehit düştü.
1922’den sonra İzmir Belediyesi’ne geçen bina, bir ara ekmek fabrikası olarak işletildi.
1973’den ve 12 Eylül darbesinden sonra da Devlet Güvenlik Mahkemesi ve Türkiye Elektrik Kurumu’na hizmet verdi.
İZSU tarafından 2006’da başlatılan restorasyon çalışmalarının tamamlanmasından sonra da İzmir Büyükşehir Belediyesi Sosyal Projeler Dairesi Başkanlığı’na bağlı Meslek Fabrikası olarak çalışmaya başladı.
2020’ye gelindiğinde İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası Covid-19 salgınından da etkilenerek sorunlar yaşamaya başladı.
En çok etkilenenler ise taşeron düzeniyle kurslarda eğitmen olarak çalışanlardı.
Meslek Fabrikası’nda çalışan ancak uzun süre işsiz kalan eğitmenler seslerini duyurmak için eylem yaptılarsa da pek duyan olmadı.
Hatta İzmir Büyükşehir Belediyesi’nden bu konuda yapılan açıklamada “Hiçbir eğitmene İzmir Büyükşehir Belediyesi bünyesinde istihdam taahhüdünde bulunulmadığının da önemle altını çizmeyi kamuoyunu aydınlatmak adına bir görev biliyoruz” denildi.
Oysa CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu CHP Emek Bürolarınca düzenlenen “Taşeron İşçilik Çalıştayı’nda yaptığı konuşmada “Bunlar 21. yüzyılın modern emek köleleridir” diyerek taşeron işçi uygulamasını eleştirmişti.
İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası’na, çalışa(maya)n eğitmenlerine, onların eylemlerine ve bugüne neden geldik?
Artık hepimiz İzmir Büyükşehir Belediyesi ile Enver Aysever’in “okuryazarlık atölyesi” konusunda çıkılan ihaleyi biliyor.
Sonuçta, Aysever’in İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer’i mahkemeye vereceğini açıkladığı sosyal medya paylaşımını da okuduk.
Hatta, İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin ihalesini kazanan Giresun’da kurulu “Aripsas” şirketini ve ihalenin ayrıntılarını da yazdık.
Bütün gözler sahibi İzmir Urla’da oturan ve Giresun’da kurulu Aripsas şirketine dönerken, küçük ipuçlarını izlemeyi de bırakmadık.
Aysever’in iptal edilen atölye ihalesinin ayrıntılarını yazarken, Giresun merkezli şirketin aslında başka iki şirketin ortaklığı ile 2020 yılının Mart ayında kurulduğuna dikkat çekmiştik.
İki kurucudan biri Ağrı’da kurulu Dibo İnşaat şirketiydi.
Ağrı merkezli Dibo İnşaat İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin taşeronluğunu da yapmış.
Nerede?
Emekçilerinin işsiz kalıp eylem yaptığı Meslek Fabrikası’nda.
Evet yanlış okumadınız.
Dibo İnşaat İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin 2019/88287 numaralı ihalesini kazanarak 1 Mart 2019 ile 31 Mayıs 2019 tarihleri arasında Meslek Fabrikası emekçilerinin patronuymuş.
a.
Evet yanlış okumadınız.
Dibo İnşaat İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin 2019/88287 numaralı ihalesini kazanarak 1 Mart 2019 ile 31 Mayıs 2019 tarihleri arasında Meslek Fabrikası emekçilerinin patronuymuş.
Meslek Fabrikası’nın emekçilerinin eylemini merak edip, “Nedir bu Meslek Fabrikası’nın durumu? Neler yaşanmış acaba?” diye merak edince şaşırtıcı bilgilere ulaştık.
Dibo İnşaat’ın İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası’ndaki taşeronluk süresi bitince yeni bir ihaleye çıkılmış.
İhale numarası 2019/171579.
1 Haziran 2019 ile 27 Aralık 2019 arasında Meslek Fabrikası’nın emekçilerinin patronu ise bu kez Dibo İnşaat değil Taner Sosyal Hizmetler şirketi olmuş.
İlk bakışta gayet normal.
Kurcalayınca değil.
Taner Sosyal Hizmetler şirketinin de merkezinin Ağrı olduğunu görünce, içimize bir kurt düşmedi değil.
Hadi bakalım bu kez de Taner Sosyal Hizmetler şirketinin peşine düş.
Şüphe duyarak iyi yapmışız.
Nisan 2013’te Cumhuriyet Mahallesi 1515 Sokak’ta kurulan Taner Sosyal Hizmetler Limited Şirketi’nin iki kurucusu var.
Bunlardan biri Taner Çiftçi, diğeri ise Erhan Çiftçi.
Erhan Çiftçi ismi size de tanıdık geldi mi?
Enver Aysever’in “okuryazarlık atölyesi” ihalesini kazanan Giresun merkezli Aripsas şirketinin sahibi de Erhan Çiftçi değil miydi?
Aynı zamanda Dibo İnşaat’ta Şahin Çiftçi’nin hisselerini vekil olarak İbrahim Çiftçi’ye devreden de Erhan Çiftçi olmasın sakın?
Biz dönelim İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası’na.
“Çiftçi”lerin şirketi Dibo İnşaat’ın iki aylığına üstlendiği Meslek Fabrikası’nın ondan sonraki taşeronu da, başka Çiftçi’nin sahibi olduğu Taner Sosyal Hizmetler.
Ne tesadüf?
Dibo İnşaat olmasa bile Taner Sosyal Hizmetler çok şanslı.
İzmir Büyükşehir’in 2019’da sadece Meslek Fabrikası’nın taşeronluğunu üstlenmemiş.
Ağrı’dan kalkıp gelip İzmir’e kültür sanat da aşılamaya çalışmış.
Birkaç örnek verelim mi?
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin 2016/416648 sayılı Meslek Fabrikası muhtelif eğitim hizmeti ihalesini Çelikler Ticaret ile ortak kazanan kim?
Taner Sosyal Hizmetler.
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin 2017/534166 sayılı Meslek Fabrikası muhtelif eğitim hizmeti ihalesini Karahan Ticaret ile ortak kazanan kim?
Taner Sosyal Hizmetler.
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin 2017/456037 sayılı Mahalle Orkestrası İçin Müzik Eğitimi ihalesinin iki kısmından birini kazanan kim?
Taner Sosyal Hizmetler.
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin 2018/97842 sayılı Mahalle Tiyatroları İçin Eğitim ihalesinin kazanan kim?
Taner Sosyal Hizmetler.
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin 2019/91658 sayılı Genç Sahne Organizasyonu ihalesinin iki kısmını kazanan kim?
Taner Sosyal Hizmetler.
Ben yazmaktan siz okumaktan yoruldunuz ama durum böyle.
Böyle ihaleler dostlar başına demekten başka ne sözümüz olabilir ki?
Peki Ağrı’da ve Giresun’da kurulu Çiftçi’lerin İzmir’de bu kadar kültür sanat ve eğitim ihalesi kazanması sadece “ihale kanunu” ile açıklanabilir mi?
“Ne yapalım girmişler kazanmışlar” diyerek hukuken sıkıntı taşımayan bunca beceriye siyaset ya da bürokrasi karışmış mıdır?
Bir de işin o kısmına bakmak gerekiyor elbette.
Yaptığımız araştırmalar sonunda Çiftçi ailesinin Ağrı’da tanınan, hatta iktidar partisi AKP’den milletvekili aday adayı olacak kadar iktidara yakın olduğunu öğrendik.
“İktidardaki AKP ile iyi ilişkileri var ise İzmir gibi sosyal demokrat belediyenin bunca ihalesini kazanmaktaki sihir nedir?” diye sorduğunuzu duyar gibiyim.
Bu sorunun yanıtı da CHP’nin tarihinde saklı.
Savcı Sayan ismini anımsadınız mı?
24 çocuklu ailenin 12. çocuğu.
Deniz Baykal’ın genel başkan olduğu dönemde CHP’nin MYK üyesiydi.
O dönem İzmir’den çıkmazdı.
2015’e kadar da CHP’de politika yaptı.
CHP’den ayrılıp AKP’ye geçti ve 2015’te AKP’den İzmir Milletvekili adayı oldu.
Kazanamayınca memleketi Ağrı’ya döndü.
2019 yerel seçimlerinde AKP’den Ağrı belediye başkan adayı oldu ve seçildi.
Anlatanların yalancısıyım ama Ağrılı Çiftçi ailesinin Savcı Sayan ile arasında su sızmaz derecede dostluk varmış.
Belediye başkanlığını kazanmasında da “etkili” olmuşlar.
İşte o Çiftçi ailesini de İzmir’le ilk tanıştıran o dönem CHP MYK üyesi olan Savcı Sayan.
Giriş o giriş…
Şaşırdığım nedir derseniz?
İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin, kendisini “solcu” diye tanımlayan Enver Aysever ile onun “okuryazarlık atölyesini” gidip “dönek CHP’li” Savcı Sayan’ın kankalarına emanet etmesi.
Ticaretin dini, siyaseti olmaz derlerdi de inanmazdım.
Siyasi etki mi, bürokrat oyunu mu çözemedim.
Enver Aysever mahkemeye vermesin de ne yapsın.
Savcı Sayan’la “ortak” bile yapabilirlermiş, şükretsin ondan kurtulmuş.
