Annelik duyguların en gerçeği, en safı, en temizi ve sadece sana ait olmasıdır. Öyle bir duygudur ki, senin acını neredeyse senin kadar yaşayıp hisseder, her şeyiyle fedakârca sahiplenir, korumaya çalışır seni... Senin için yaptığı tüm her şeyi annelik iç güdüsüyle yapar. Çünkü o bir annedir.
Nuran’da kutsal sayılan annelerden bir tanesiydi. İlk çocuğu gözbebeği kızıydı. Ona bir kardeş verme zamanı gelmişti, geçiyordu bile. Beraber koşup oynayabileceği, beraber büyüyeceği bir kardeşi olacaktı kızının. Mutlu olan yuvası dünyaya gelecek olan bebekleriyle bir kat daha artacaktı.
Nuran’ın beklediği bebeği Mustafa’sı dünyaya gelmiş kocaman delikanlı olmuştu. 6 yaşına girmişti Mustafa. Yaşıtları gibi koşup oynayamıyor, ablasına ayak uyduramıyordu. Çünkü Mustafa bedensel engelliydi. Buna rağmen okula başlamış, annesinin kolları arasında taşınarak okula getirilip götürülüyordu. Mustafa’nın okuma, yazmayı sökmesinden sonra ki ilk uzun yazısı annesine anneler gününde bir buket çiçeğin arasına sıkıştırdığı mektubu olmuştu.
Mustafa’nın mektubundan bir kaç alıntı.
BÜYÜMEK İSTEMİYORUM ANNE
“Bugün Anneler Günü. Sen bana ömrünü, hayatını, gücünü, kuvvetini verdin. Ben ise sana bir demet çiçekten fazlasını veremiyorum. Her ne kadar mutlu görünsende biliyorum mutlu değilsin, nasıl olacaksın ki ? ben mutsuzken. Başka çocukları izlediğinde gözlerinden anlayabiliyorum nasıl imrendiğini, benim de kalkıp aralarına karışmamı ne çok istediğini...
Ben artık büyümek istemiyorum anne. Ben büyüdükçe senin yükün artacak, ben büyüdükçe gücün tükencek, ben büyüdükçe gözünün önünde eriyip biteceğim ve sen kendini suçlu hisedeceksin. Ben büyüdükçe sen ölümden korkacaksın. Çünkü benim ortada kalacağımı düşüneceksin.
Benim çaresiz annem Anneler Günün Kutlu Olsun...”
Anneler için sıra dışı bir çocuk büyütmek dünyanın her yerinde olduğu gibi ülkemizdede çok zor. Eğitimi, sosyal yaşamı, sağlık sorunları, gelecek kaygısı özel bir çaba gerektiriyor. Ama söz konusu evlat ise, bir anne için engelli veya sağlıklı gözetmeksizin yapamayacağı bir şey yoktur. Yıkıntıların arasından ayağa kalkıyor, çocuğunun elinden tutup düşe kalka yola devam ediyor. İyi veya kötü anne serüveni sonuna kadar devam ediyor.
Tüm anneler şefkatli, sevecendir. Ama engelli anneleri biraz daha özeldir.
Annelerimizin Anneler Gününü kutluyorum.
YORUMLAR